перака́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перака́тчык |
перака́тчыкі |
| Р. |
перака́тчыка |
перака́тчыкаў |
| Д. |
перака́тчыку |
перака́тчыкам |
| В. |
перака́тчыка |
перака́тчыкаў |
| Т. |
перака́тчыкам |
перака́тчыкамі |
| М. |
перака́тчыку |
перака́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перака́тчык м., спец. перека́тчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перака́тчык, ‑а, м.
Спец. Рабочы, які абслугоўвае судны на перакаце (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перека́тчик спец. перака́тчык, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)