перакалыха́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перакалышу́ |
перакалы́шам |
| 2-я ас. |
перакалы́шаш |
перакалы́шаце |
| 3-я ас. |
перакалы́ша |
перакалы́шуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перакалыха́ў |
перакалыха́лі |
| ж. |
перакалыха́ла |
| н. |
перакалыха́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перакалышы́ |
перакалышы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перакалыха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑лыша; зак., каго-што.
Пакалыхаць усіх, многіх. Я падумаў сабе з болем: «Насця такі навучылася дзяцей няньчыць, усіх жа гэтых хлопцаў перакалыхала ды перанасіла на сваіх руках»... Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)