перакаваны

перакава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	перакава́ны	перакава́ная	перакава́нае	перакава́ныя
Р.	перакава́нага	перакава́най перакава́нае	перакава́нага	перакава́ных
Д.	перакава́наму	перакава́най	перакава́наму	перакава́ным
В.	перакава́ны (неадуш.) перакава́нага (адуш.)	перакава́ную	перакава́нае	перакава́ныя (неадуш.) перакава́ных (адуш.)
Т.	перакава́ным	перакава́най перакава́наю	перакава́ным	перакава́нымі
М.	перакава́ным	перакава́най	перакава́ным	перакава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перакава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	перакава́ны	перакава́ная	перакава́нае	перакава́ныя
Р.	перакава́нага	перакава́най перакава́нае	перакава́нага	перакава́ных
Д.	перакава́наму	перакава́най	перакава́наму	перакава́ным
В.	перакава́ны (неадуш.) перакава́нага (адуш.)	перакава́ную	перакава́нае	перакава́ныя (неадуш.) перакава́ных (адуш.)
Т.	перакава́ным	перакава́най перакава́наю	перакава́ным	перакава́нымі
М.	перакава́ным	перакава́най	перакава́ным	перакава́ных

Кароткая форма: перакава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перакава́ны в разн. знач. переко́ванный; см. перакава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакава́ны úmgeschmiedet; wíeder [neu] beschlágen (пра коней)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

переко́ванный перакава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераку́ты, см. перакава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum