перажаўці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перажаўчу́ |
перажо́ўцім |
| 2-я ас. |
перажо́ўціш |
перажо́ўціце |
| 3-я ас. |
перажо́ўціць |
перажо́ўцяць |
| Прошлы час |
| м. |
перажаўці́ў |
перажаўці́лі |
| ж. |
перажаўці́ла |
| н. |
перажаўці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перажаўці́ |
перажаўці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перажаўці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перажаўці́ць сов., разг. пережелти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перажаўці́ць, ‑жаўчу, ‑жоўціш, ‑жоўціць; зак., што.
Разм. Зрабіць вельмі жоўтым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пережелти́ть сов., разг. перажаўці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перажо́ўчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перажаўціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)