перае́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перае́мны перае́мная перае́мнае перае́мныя
Р. перае́мнага перае́мнай
перае́мнае		 перае́мнага перае́мных
Д. перае́мнаму перае́мнай перае́мнаму перае́мным
В. перае́мны (неадуш.)
перае́мнага (адуш.)		 перае́мную перае́мнае перае́мныя (неадуш.)
перае́мных (адуш.)
Т. перае́мным перае́мнай
перае́мнаю		 перае́мным перае́мнымі
М. перае́мным перае́мнай перае́мным перае́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перае́мны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ідзе паслядоўна, развіваецца ад аднаго да другога; заснаваны на непасрэдным пераходзе ад аднаго да другога.

П. рад з’яў.

Пераемная сувязь развіцця чаго-н.

|| наз. перае́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перае́мны прее́мственный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перае́мны, ‑ая, ‑ае.

Які паслядоўна ідзе, развіваецца ад аднаго да другога; заснаваны на непасрэдным пераходзе ад аднаго да другога. Пераемны рад з’яў. Пераемная сувязь развіцця чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перае́мны erérbt, Erb-, érblich; aufeinánder folgend, kontinuíerlich (паслядоўны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прее́мственный

1. перае́мны;

прее́мственный поря́док перае́мны пара́дак;

2. (последовательный) паслядо́ўны;

прее́мственный ряд явле́ний паслядо́ўны рад з’яў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)