Verbum

let [let] v. (let)

1. дазваля́ць;

Let me help you. Дазвольце мне дапамагчы вам;

He won’t let me work. Ён не дае мне працаваць;

Let go (of) my hand. Адпусціце маю руку.

2. : let smb. know паведамля́ць каму́-н.

3. : (дапаможны дзеясл. у загадным ладзе);

let’s go! хадзе́мце!;

let’s hope бу́дзем спадзява́цца

4. здава́ць уна́ймы/унаём;

They let a room. Яны здаюць пакой.

♦

let alone пакіда́ць у спако́і;

let fall/slip прагавары́цца;

let me see пачака́йце, да́йце паду́маць

let down [ˌletˈdaʊn] phr. v.

1. падво́дзіць;

I was badly let down. Мяне здорава падвялі.

2. спуска́ць;

let down tyres спуска́ць шы́ны

♦

let the side down infml падво́дзіць сваі́х

let in [ˌletˈɪn] phr. v. упуска́ць; прапуска́ць;

He let himself in. Ён сам адчыніў дзверы і ўвайшоў;

These old shoes let the water in. Гэтыя старыя туфлі працякаюць.

let off [ˌletˈɒf] phr. v.

1. выпуска́ць;

Let me off at the next stop. Cсадзіце/высадзіце мяне на наступным прыпынку.

2. дарава́ць, не кара́ць;

They left him off his debt. Яны даравалі яму доўг.

let out [ˌletˈaʊt] phr. v. выпуска́ць;

let the water out of the bath выпуска́ць ваду́ з ва́нны;

let out the sleeves выпуска́ць рукавы́;

let out a secret прагавары́цца

let up [ˌletˈʌp] phr. v.

1. слабе́ць

2. прыпыня́цца

3. перадыха́ць;

He never lets up in his work. Ён працуе без перадышкі.