пераду́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пераду́жваю пераду́жваем
2-я ас. пераду́жваеш пераду́жваеце
3-я ас. пераду́жвае пераду́жваюць
Прошлы час
м. пераду́жваў пераду́жвалі
ж. пераду́жвала
н. пераду́жвала
Загадны лад
2-я ас. пераду́жвай пераду́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пераду́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераду́жваць несов., разг. (кого-л.) переба́рывать, переси́ливать, одолева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераду́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перадужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

1. Узяць верх, перамагчы.

П. хваробу.

2. Падужаць усіх, многіх або ўсё, многае.

|| незак. пераду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераду́жаць, пераду́жваць разм. überwínden* vt;

пераду́жаць сябе́ sich überwínden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)