перадра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перадзярэ́цца |
перадзяру́цца |
| Прошлы час |
| м. |
перадра́ўся |
перадра́ліся |
| ж. |
перадра́лася |
| н. |
перадра́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перадра́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перадра́цца сов.
1. перерва́ться;
2. перерва́ться; изорва́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перадра́цца, ‑дзярэцца; зак.
Разм. Разадрацца надвае, на часткі; падрацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадзе́рціся сов., см. перадра́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перадзе́рціся, ‑дзяроцца; пр. перадзёрся, ‑дзерлася; зак.
Тое, што і перадрацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадзіра́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да перадрацца, перадзерціся.
2. Зал. да перадзіраць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перецара́паться
1. (исцарапать друг друга) перадра́цца;
2. (исцарапать себя) паабдзіра́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перерва́ться
1. (надвое) перарва́цца;
2. (приостановиться, прекратиться, прерваться) перарва́цца; перапыні́цца, спыні́цца;
3. (разорваться на части — обо всём, многом) разг. падра́цца, падзе́рціся, перадра́цца, перадзе́рціся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)