перадо́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадо́рваю |
перадо́рваем |
| 2-я ас. |
перадо́рваеш |
перадо́рваеце |
| 3-я ас. |
перадо́рвае |
перадо́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадо́рваў |
перадо́рвалі |
| ж. |
перадо́рвала |
| н. |
перадо́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадо́рвай |
перадо́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
перадо́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перадо́рваць несов., в разн. знач. переда́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перадо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перадарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переда́ривать несов. перадо́рваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)