перадзі́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перадзі́р
Р. перадзі́ру
Д. перадзі́ру
В. перадзі́р
Т. перадзі́рам
М. перадзі́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадзі́р, -ру м., спец. переди́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадзі́р, ‑у, м.

Спец. Прадукт першага памолу зерня пры вырабе круп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переди́р спец. перадзі́р, -ру м., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)