перадзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., што.

Падзяліць нанава, іначай.

П. зямельны ўчастак.

|| незак. перадзе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перадзе́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадзялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перадзялю́ перадзе́лім
2-я ас. перадзе́ліш перадзе́ліце
3-я ас. перадзе́ліць перадзе́ляць
Прошлы час
м. перадзялі́ў перадзялі́лі
ж. перадзялі́ла
н. перадзялі́ла
Загадны лад
2-я ас. перадзялі́ перадзялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перадзялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадзялі́ць сов., в разн. знач. передели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадзялі́ць, ‑дзялю, ‑дзеліш, ‑дзеліць; зак., што.

1. Падзяліць нанава, іначай. Перадзяліць зямлю.

2. Разм. Падзяліць на часткі ўсё, многае. Перадзяліць усю маёмасць паміж братамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадзялі́ць neu áufteilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

передели́ть сов. перадзялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадзе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перадзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадзе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перадзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадзе́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перадзельваць — перадзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)