перадаруча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадаруча́ю |
перадаруча́ем |
| 2-я ас. |
перадаруча́еш |
перадаруча́еце |
| 3-я ас. |
перадаруча́е |
перадаруча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перадаруча́ў |
перадаруча́лі |
| ж. |
перадаруча́ла |
| н. |
перадаруча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перадаруча́й |
перадаруча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перадаруча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перадаруча́ць несов. перепоруча́ть; передоверя́ть; см. перадаручы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перадаруча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перадаручыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадаруча́ць übertrágen* vt (каму-н. D); séine Vóllmacht übergében*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перадаручы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак., што і каму.
Даручыць іншаму выкананне таго, што даручана самому.
П. работу намесніку.
|| незак. перадаруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перепоруча́ть несов. перадаруча́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перадаруча́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да перадаручаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадаруча́цца несов., страд. перепоруча́ться; передоверя́ться; см. перадаруча́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перадаручы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадаручу́ |
перадару́чым |
| 2-я ас. |
перадару́чыш |
перадару́чыце |
| 3-я ас. |
перадару́чыць |
перадару́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
перадаручы́ў |
перадаручы́лі |
| ж. |
перадаручы́ла |
| н. |
перадаручы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перадаручы́ |
перадаручы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перадаручы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
wyręczać się
незак. (kim) перадаручаць (каму); выкарыстоўваць чыю дапамогу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)