Verbum

анлайнавы слоўнік

перагіба́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перагіба́ць I несов., в разн. знач. перегиба́ть; см. перагну́ць

перагіба́ць II сов. погну́ть;

п. усю́ бля́ху — погну́ть всю жесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагіба́ць і перагіна́ць гл. перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагіба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак.

1. што. Сагнуць у дзве столкі, пад вуглом.

П. ліст паперы папалам.

2. перан., што і без дап. Дапусціць перагіб (у 2 знач.) у чым-н. (разм.).

Тут вы трошкі перагнулі.

◊

Перагнуць палку (разм., неадабр.) — упасці ў крайнасць, перастарацца ў чым-н.

|| незак. перагіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і перагіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перагіба́нне, -я, н. (паводле дзеясл. перагібаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перегиба́ть несов., прям., перен. перагіба́ць, перагіна́ць;

перегиба́ть па́лку перагіба́ць (перагіна́ць) па́лку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагібаць — перагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагіба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перагнуцца.

2. Зал. да перагібаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагіба́цца несов., возвр., страд. перегиба́ться; см. перагну́цца, перагіба́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)