перагука́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перагука́юся перагука́емся
2-я ас. перагука́ешся перагука́ецеся
3-я ас. перагука́ецца перагука́юцца
Прошлы час
м. перагука́ўся перагука́ліся
ж. перагука́лася
н. перагука́лася
Загадны лад
2-я ас. перагука́йся перагука́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час перагука́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перагука́цца (з чым-н. an A) ánklingen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wabić się

wabi|ć się

незак.

1. (пра птушак) перагукацца;

2. называцца;

jak się ten pies wabić się? — як зваць гэтага сабаку?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)