перагнілы - Пошук

перагні́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	перагні́лы	перагні́лая	перагні́лае	перагні́лыя
Р.	перагні́лага	перагні́лай перагні́лае	перагні́лага	перагні́лых
Д.	перагні́ламу	перагні́лай	перагні́ламу	перагні́лым
В.	перагні́лы (неадуш.) перагні́лага (адуш.)	перагні́лую	перагні́лае	перагні́лыя (неадуш.) перагні́лых (адуш.)
Т.	перагні́лым	перагні́лай перагні́лаю	перагні́лым	перагні́лымі
М.	перагні́лым	перагні́лай	перагні́лым	перагні́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перагні́лы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	перагні́лы	перагні́лая	перагні́лае	перагні́лыя
Р.	перагні́лага	перагні́лай перагні́лае	перагні́лага	перагні́лых
Д.	перагні́ламу	перагні́лай	перагні́ламу	перагні́лым
В.	перагні́лы (неадуш.) перагні́лага (адуш.)	перагні́лую	перагні́лае	перагні́лыя (неадуш.) перагні́лых (адуш.)
Т.	перагні́лым	перагні́лай перагні́лаю	перагні́лым	перагні́лымі
М.	перагні́лым	перагні́лай	перагні́лым	перагні́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перагні́лы перегни́вший; перетле́вший; см. перагні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагні́лы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перагнісці, перагніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагні́лы vermódert; verfáult

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перапрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Сапрэлы поўнасцю, цалкам; перагнілы. У лесе было зацішна. Пахла вільгаццю, мохам, перапрэлай ігліцай. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператле́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які сапсаваўся ад тлення; перагнілы. На некаторых [загонах] з мінулага года валяўся непрыбраны ператлелы бульбоўнік. Мележ.

2. Які ператлеў, згарэў без полымя. Ператлелае вуголле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перетле́вший

1. прич. які́ (што) ператле́ў, які́ (што) перагні́ў, які́ (што) паперагніва́ў, які́ (што) перагарэ́ў, які́ (што) паперагара́ў, які́ (што) паперага́рваў; см. перетле́ть;

2. прил. ператле́лы, перагні́лы;

3. прил. перагарэ́лы, ператле́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum