перагавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; зак.

1. з кім. Абмяняцца думкамі, коратка пагаварыць.

П. адзін на адзін.

2. каго (што). Гучна, многа гаворачы, прымусіць замаўчаць іншых (разм.).

Яго не перагаворыш.

|| незак. перагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагавары́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перагавару́ перагаво́рым
2-я ас. перагаво́рыш перагаво́рыце
3-я ас. перагаво́рыць перагаво́раць
Прошлы час
м. перагавары́ў перагавары́лі
ж. перагавары́ла
н. перагавары́ла
Загадны лад
2-я ас. перагавары́ перагавары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перагавары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перагавары́ць сов.

1. (обменяться мнениями) переговори́ть;

п. з дырэ́ктарам — переговори́ть с дире́ктором;

2. разг. переговори́ть;

на схо́дзе ён усі́х ~ры́ў — на собра́нии он всех переговори́л;

3. разг. (обо всём, многом) поговори́ть, переговори́ть; перетолкова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагавары́ць, ‑вару, ‑верыш, ‑верыць; зак.

1. з кім. Абмяняцца думкамі аб кім‑, чым‑н., коратка пагаварыць. Перагаварыць з сябрам па тэлефоне. Перагаварыць адзін на адзін. □ Студэнты вылучылі дэлегацыю з пяці чалавек, якім даручана было перагаварыць з рэктарам універсітэта. Галавач.

2. пра што, што і без дап. Пагаварыць з кім‑н. пра ўсё, многае. І хоць шмат чаго перагаварылі яны за той вечар, аднак не ўсё расказаў Павел пра сябе. Пальчэўскі.

3. каго. Разм. Пагаварыць даўжэй, больш за іншых, прымусіць замоўкнуць іншых. Не хацелася сварыцца з Сашам .. — усё роўна, ведала, яго не перагаворыш. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; зак.

Правесці некаторы час за гаворкай, абмяркоўваючы што-н.; перагаварыць (у 1 знач.) аб чым-н.

П. са знаёмым.

Хочацца з вамі п. аб важнай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да перагаварыць (у 3 знач.).

2. Паўтараць сказанае. Перагаворваць чужыя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переговори́ть сов., в разн. знач. перагавары́ць;

переговори́ть по телефо́ну перагавары́ць па тэлефо́не;

его́ не переговори́шь разг. яго́ не перагаво́рыш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dúrchsprechen

* vt перагавары́ць; абмеркава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

недагавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць; зак., што і чаго.

Выказаць не ўсё; скрыць, утаіць свае думкі, намеры. Лепш недагаварыць, чым перагаварыць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагаво́рваць несов.

1. разг. перегова́ривать; см. перагавары́ць 2;

2. (повторять сказанное) переска́зывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)