перавіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перавіва́ю перавіва́ем
2-я ас. перавіва́еш перавіва́еце
3-я ас. перавіва́е перавіва́юць
Прошлы час
м. перавіва́ў перавіва́лі
ж. перавіва́ла
н. перавіва́ла
Загадны лад
2-я ас. перавіва́й перавіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перавіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавіва́ць несов., в разн. знач. перевива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавіва́ць úmwinden* vt; verfléchten* vt, dúrchflechten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераві́ць, -раўю́, -раўе́ш, -раўе́; -раўём, -раўяце́, -раўю́ць; -віў, -віла́, -ло́; -раві; -віты; зак., што.

1. Абвіць чым-н., абвязаць.

Карані перавілі лясную дарогу.

2. Звіць нанава.

П. вяроўку.

3. Пераматаць на што-н. іншае.

П. ніткі з матка на клубок.

|| незак. перавіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перавіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавіваць — перавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавіва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перавіцца.

2. Зал. да перавіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавіва́нне ср. переви́вка ж.; см. перавіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавіва́цца несов., возвр., страд. перевива́ться; см. пераві́цца, перавіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевива́ть несов.

1. (обвивать чем-л.) абвіва́ць, абкру́чваць;

2. (переплетать) пераплята́ць;

3. (вить заново) перавіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)