перавіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перавіва́нне
Р. перавіва́ння
Д. перавіва́нню
В. перавіва́нне
Т. перавіва́ннем
М. перавіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавіва́нне ср. переви́вка ж.; см. перавіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавіваць — перавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переви́вка ж.

1. абвіва́нне, -ння ср., абкру́чванне, -ння ср.;

2. пераплята́нне, -ння ср.;

3. перавіва́нне, -ння ср., пераві́ўка, -кі ж.; см. перевива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)