перавярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні; -ве́рнуты; зак.

1. каго-што. Павярнуць процілеглым бокам, павярнуць з аднаго боку на другі.

П. хворага на другі бок.

П. уверх дном што-н. (таксама перан.: учыніць беспарадак дзе-н.).

2. што. Бязладна раскідаць, перабіраючы што-н. у пошуках, ператрэсці.

П. усе паперы.

3. каго-што ў каго-што. Пераканаўшы, схіліць да якіх-н. змен; ператварыць у каго-, што-н. пры дапамозе чараў (у казках, легендах).

П. у сваю веру.

П. у ваўка.

4. што. Змяніць, сказіць сэнс, змест чаго-н. (разм.).

П. на свой лад.

|| незак. пераваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перавярну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перавярну́ пераве́рнем
2-я ас. пераве́рнеш пераве́рнеце
3-я ас. пераве́рне пераве́рнуць
Прошлы час
м. перавярну́ў перавярну́лі
ж. перавярну́ла
н. перавярну́ла
Загадны лад
2-я ас. перавярні́ перавярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перавярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавярну́ць сов.

1. в разн. знач. переверну́ть;

п. бо́чку ўверх дном — переверну́ть бо́чку вверх дном;

п. на другі́ бок — переверну́ть на другу́ю сто́рону;

ён ~ну́ў усе́ мае́ меркава́нні — он переверну́л все мои́ расчёты;

ад гэ́тай ве́сткі мяне́ ўсяго́ ~ну́ла — безл. от э́того изве́стия меня́ всего́ переверну́ло;

п. на свой лад — переверну́ть на свой лад;

2. опроки́нуть;

п. воз се́на — опроки́нуть воз се́на;

3. (скошенную траву и т.п.) перевороши́ть;

4. (в поисках чего-л.) переры́ть, переверну́ть, перевороши́ть;

п. усе́ папе́ры — переры́ть (переверну́ть, перевороши́ть) все бума́ги;

5. (в кого-, что-л.) преврати́ть, обрати́ть; (фольк. — ещё) обороти́ть, оберну́ть;

п. у сваю́ ве́ру — обрати́ть в свою́ ве́ру;

6. разг. (изменить смысл) искази́ть, перевра́ть, изврати́ть;

7. разг. (вспахать, взрыть всё, многое) перепаха́ть, переры́ть;

8. (об одежде) переверну́ть, перелицева́ть;

◊ го́ры п. — го́ры свороти́ть (сдви́нуть);

п. усё ўверх дном — переверну́ть всё вверх дном;

п. (увесь) свет — переверну́ть (весь) мир (свет)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавярну́ць, ‑вярну, ‑вернеш, ‑верне; зак.

1. каго-што. Павярнуць процілеглым бокам, павярнуць з аднаго боку на другі. Па меры таго, як Віктар чытаў [ліст], твар яго то чырванеў, то рабіўся бледным. Ён хуценька перавярнуў ліст і глянуў на подпіс. Даніленка. [Маці] дастала з печы скавародку, перавярнула аладку на другі бок. Брыль. // Перакуліць. Фурман усю ўвагу аддаваў на тое, каб не перавярнуць саней. Бядуля.

2. перан.; што. Рэзка, карэнным чынам змяніць што‑н. Гэты папрок перавярнуў усё ў маёй душы. Дуброўскі.

3. што. Бязладна раскідаць, перабіраючы што‑н. у пошуках чаго‑н.; ператрэсці. [Гануля] перавярнула ўсе рэчы і так-такі нічога не знайшла. Гурскі. Партызан не знайшлі, хоць і перавярнулі ўвесь гарадок. Шамякін.

4. каго-што ў каго-што. Пераканаўшы, схіліць да якіх‑н. змен, перамен. Перавярнуць у сваю веру. // У казках і народных павер’ях — ператварыць у каго‑, што‑н. з дапамогай чараў. Перавярнуць у ваўка.

5. што. Разм. Змяніць, сказіць сэнс, змест чаго‑н., падаць што‑н. у скажоным выглядзе. Што я чуў, дык пераверне, І пайшла пісаць губерня, Бо даўгі яго язык Да спакою не прывык. Крапіва. // каго. Выдаць за каго‑н. іншага. — Вось табе і на: з сваяка ды ў госця перавярнулі, — жартаваў Хлор. Гартны.

6. што і чаго. Разм. Выканаць вялікі аб’ём работы. Трэба перавярнуць гару кніг, каб дазнацца, што з чым параўноўваецца. Лужанін. — Эх ты, белалобы! Колькі трэба будзе перавярнуць работы. Паслядовіч.

•••

Горы перавярнуць — выканаць вялікую работу.

Перавярнуць уверх дном — тое, што і перавярнуць усё на свеце.

Перавярнуць (увесь) свет — зрабіць нешта незвычайнае, немагчымае.

Перавярнуць усё на свеце — а) змяніць усё карэнным чынам; б) прывесці ўсё ў хаатычны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавярну́ць

1. гл. пераварочваць;

2. (шукаючы што-н.) durchwühlen vt;

3. разм. (змяніць сэнс) entstéllen vt, verdréhen vt, verúnstalten; verfälschen vt (наўмысна);

◊

перавярну́ць усё дагары́ нага́мі das Únterste zuóberst kéhren, álles auf den Kopf stéllen;

перавярну́ць уве́сь свет die Welt aus den Ángeln hében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паваро́чаць², -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Абярнуць, перавярнуць усё, многае.

П. усе крэслы.

2. Перавярнуць на другі бок для прасушвання.

П. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папераваро́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Перавярнуць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вёдры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перевороти́ть сов., прост. перавярну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні; -го́рнуты; зак., што.

Перавярнуць старонку ці ліст чаго-н.

П. некалькі старонак.

|| незак. пераго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)