перавэ́ндзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перавэ́нджу перавэ́ндзім
2-я ас. перавэ́ндзіш перавэ́ндзіце
3-я ас. перавэ́ндзіць перавэ́ндзяць
Прошлы час
м. перавэ́ндзіў перавэ́ндзілі
ж. перавэ́ндзіла
н. перавэ́ндзіла
Загадны лад
2-я ас. перавэ́ндзь перавэ́ндзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час перавэ́ндзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавэ́ндзіць сов., в разн. знач. перекопти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Правэндзіць нанава, яшчэ раз.

2. Правэндзіць усё, многае.

3. Завэндзіць звыш меры, больш, чым патрэбна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавэ́нджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавэндзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перавэндзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекопти́ть сов.

1. (провялить в дыму) перавэ́ндзіць;

2. (покрыть всё копотью) пазаку́рваць, пазако́пчваць, задымі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)