перава́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перава́рванне
Р. перава́рвання
Д. перава́рванню
В. перава́рванне
Т. перава́рваннем
М. перава́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перава́рванне ср., в разн. знач. перева́ривание, перева́рка ж.; см. перава́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перава́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераварваць — пераварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перева́рка ж. перава́рка, -кі ж., перава́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перева́ривание

1. перава́рванне, -ння ср.;

2. перава́рванне, -ння ср.;

3. ператра́ўліванне, -ння ср.;

4. засвае́нне, -ння ср., успрыма́нне, -ння ср.; см. перева́ривать​ 1-3, 5.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)