перавандро́ўваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перавандро́ўваю перавандро́ўваем
2-я ас. перавандро́ўваеш перавандро́ўваеце
3-я ас. перавандро́ўвае перавандро́ўваюць
Прошлы час
м. перавандро́ўваў перавандро́ўвалі
ж. перавандро́ўвала
н. перавандро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. перавандро́ўвай перавандро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перавандро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перавандро́ўваць несов. перекочёвывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавандро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавандраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавандрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; зак.

Вандруючы, перабрацца, перамясціцца куды-н.

П. на новую пашу.

|| незак. перавандро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перавандро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавандроўваць — перавандраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавандро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавандроўваць — перавандраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábwandern

vi (s) перасяля́цца; перабіра́цца, перавандро́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéiterziehen

* аддз. vi (s) пераязджа́ць, перакачо́ўваць, перавандро́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перекочёвывать несов.

1. перакачо́ўваць, перавандро́ўваць;

2. перен., разг. (переходить) перахо́дзіць; (перебираться) перабіра́цца;

мы перекочёвываем на но́вую кварти́ру мы перабіра́емся на но́вую кватэ́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)