Перавало́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Перавало́ка
Р. Перавало́кі
Д. Перавало́цы
В. Перавало́ку
Т. Перавало́кай
Перавало́каю
М. Перавало́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Перавалока,

вёска.

т. 12, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Перавалока,

рака .

т. 12, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Перавалока ’затрымка, замаруджванне’ (Нас.). Аформленае па-беларуску рус. проволо́чка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перавало́ка Месца, дзе што-небудзь перавалаквалі (лодку, сетку) (Рэч.).

□ ур. Перавалока (луг) каля в. Заспа Рэч.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Przewałka

ж. в. Перавалока

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перава́лка ’перагрузка (тавараў) на іншыя вазы’ (Нас., Яруш.: ТСБМ). З рус. перева́лка ’перанясенне (груза) з аднаго месца на іншае’, якое з перевали́ть ’перакінуць, перанесці, перасунуць’, параўн. адаптаванае перавало́ка ’тс’ (Гарэц., Др.-Падб.), да пера- і валачы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БЕЛАВЕ́ЖСКАЯ ПУ́ШЧА,

Камянецкае вадасховішча, Перавалоцкае вадасховішча, у Беларусі, у Камянецкім раёне Брэсцкай вобласці на р. Перавалока (за 12 км ад вусця), на тэр. Белавежскай пушчы. За 25 км на Пд ад г. Камянец, каля в. Ляцкія. Створана ў 1964. Пл. 3,32 км², даўж. 3,5 км, найб. шыр. 1,5 км, глыб. 1,95 м. Выкарыстоўваецца для развядзення дзікай вадаплаўнай птушкі і рыбы.

т. 2, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)