Verbum

анлайнавы слоўнік

перабіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабіва́нне ср.

1. перебива́ние;

2. перебива́ние, перекола́чивание;

3. перебива́ние, перешиба́ние;

4. перегора́живание;

5. перебива́ние; прерыва́ние;

6. перебива́ние, перекола́чивание;

1-6 см. перабіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перабіваць — перабіць (у 4, 7, 9 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перебива́ние ср.

1. перабіва́нне, -ння ср., перапыня́нне, -ння ср.;

2. перабіва́нне, -ння ср.;

3. перахо́пліванне, -ння ср.;

4. перабіва́нне, -ння ср.;

5. перабіва́нне, -ння ср., перабі́ўка, -кі ж.;

6. узбіва́нне, -ння ср.;

7. абабіва́нне на́нава; см. перебива́ть^4—10;

8. перабіва́нне, -ння ср., перакі́дванне, -ння ср.; см. перебива́ться¹;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)