перабруко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабруко́ўваю |
перабруко́ўваем |
| 2-я ас. |
перабруко́ўваеш |
перабруко́ўваеце |
| 3-я ас. |
перабруко́ўвае |
перабруко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
перабруко́ўваў |
перабруко́ўвалі |
| ж. |
перабруко́ўвала |
| н. |
перабруко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабруко́ўвай |
перабруко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перабруко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перабруко́ўваць несов. перема́щивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перабруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перабрукаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабруко́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да перабрукоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабруко́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. перабрукоўваць — перабрукаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабруко́ўвацца несов., страд. перема́щиваться; см. перабруко́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перема́щивать несов.
1. (всё, многое) масці́ць, перамо́шчваць; (камнем) брукава́ць, перабруко́ўваць;
2. (заново) перамо́шчваць; (камнем) перабруко́ўваць;
перема́щивать пло́щадь перамо́шчваць пло́шчу;
у́лицу перема́щивали ка́мнем ву́ліцу перабруко́ўвалі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перестила́ть несов.
1. перасціла́ць;
2. (перемащивать) перамо́шчваць, перасціла́ць; (перекрывать) перакрыва́ць; (пол) пераклада́ць, перакла́дваць; (мостовую камнем) перабруко́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)