перабо́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перабо́ршчык |
перабо́ршчыкі |
| Р. |
перабо́ршчыка |
перабо́ршчыкаў |
| Д. |
перабо́ршчыку |
перабо́ршчыкам |
| В. |
перабо́ршчыка |
перабо́ршчыкаў |
| Т. |
перабо́ршчыкам |
перабо́ршчыкамі |
| М. |
перабо́ршчыку |
перабо́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перабо́ршчык м. перебо́рщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перабо́ршчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца перабіраннем, сартаваннем чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перебо́рщик перабо́ршчык, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перабо́ршчыца, ‑ы, ж.
Жан. да пераборшчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)