перабе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; -бе́г, -гла; -бяжы́; зак.

1. што і праз (цераз) што. Бягом пераадолець якую-н. прастору.

П. дарогу.

2. Бягом перамясціцца на другое месца.

П. з аднаго акопа ў другі.

3. перан. Перайсці на бок праціўніка (разм.).

|| незак. перабяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перабе́г, -у, м. і перабе́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Рабіць перабежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабе́гчы

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабягу́ перабяжы́м
2-я ас. перабяжы́ш перабежыце́
3-я ас. перабяжы́ць перабягу́ць
Прошлы час
м. перабе́г перабе́глі
ж. перабе́гла
н. перабе́гла
Загадны лад
2-я ас. перабяжы́ перабяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перабе́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабе́гчы сов.

1. в разн. знач. перебежа́ть;

п. ву́ліцу — перебежа́ть у́лицу;

п. ў ла́гер праці́ўніка — перебежа́ть в ла́герь проти́вника;

2. пробежа́ть ми́мо;

аве́чкі ~глі свой двор — о́вцы пробежа́ли ми́мо своего́ двора́;

◊ п. даро́гу — перебежа́ть доро́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабе́гчы, ‑бягу, ‑бяжыш, ‑бяжыць; ‑бяжым, ‑бежыце, ‑бягуць; пр. перабег, ‑ла; заг. перабяжы; зак.

1. Перамясціцца бягом з аднаго месца ў другое, куды‑н. Перабегчы ў кусты. □ Мы перачакалі ў канаве, перабеглі далей, да лесу, і там трохі аддыхаліся. Лось. Ад гумна да хлява мігнуўся, перабег, прыгнуўшыся, нехта чужы. Брыль. // перан. Разм. Перавесціся, паступіць на другое месца працы, вучобы і пад. — Можа, на другі завод перабег? — разважна спытаў Піліп. — Наўрад, — усумніўся Васіль. — Хутчэй за ўсё махнуў дадому. Кулакоўскі.

2. што і праз (цераз) што. Прабегчы цераз што‑н., на процілеглы бок чаго‑н. Салдат перабег дарогу, скочыў праз канаву і, спатыкаючыся, накульгваючы, бег уздоўж руч[ая] ў глыб лесу. Лынькоў. [Сабака і Ліпка] перабеглі шашу, апынуліся на вузкай, абсаджанай дрэўцамі дарозе. Брыль. А калі пачало змяркацца, [Кірык] крадучыся абышоў па канаве сад, перабег цераз агарод і вярнуўся дадому. Ляўданскі.

3. перан. Перайсці на бок праціўніка; перайсці ў стан іншага лагера, групоўкі і пад. Баннік вырашыў так, што паліцыя — не так ужо і страшна: ён возьме зброю ў рукі і адразу перабяжыць да партызан. Федасеенка.

4. што і без дап. Забегчы далей, чым патрэбна. Перабегчы лішняе.

5. перан. Пралегчы, працягнуцца (пра дарогу, выцягнутую паласой прастору). Дарога па ўскрайку сяла Праз Плёсы мае перабегла І ў сэрцы тваім пралягла. Аўрамчык.

•••

Перабегчы дарогу каму — тое, што і перайсці дарогу каму (гл. перайсці).

(Чорная) кошка перабегла паміж кім гл. кошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабе́гчы

1. hinüberlaufen* vi (s);

перабе́гчы це́раз ву́ліцу über die Stráße láufen*;

2. (на бок праціўніка) überlaufen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перабяга́ць гл. перабегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перебежа́ть сов., в разн. знач. перабе́гчы;

перебежа́ть у́лицу перабе́гчы ву́ліцу;

перебежа́ть к неприя́телю перабе́гчы да во́рага;

◊

перебежа́ть доро́гу перабе́гчы даро́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перабегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабяга́ць гл. перабегчы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перабе́г, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перабягаць — перабегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)