пераарфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераарфу́ю пераарфу́ем
2-я ас. пераарфу́еш пераарфу́еце
3-я ас. пераарфу́е пераарфу́юць
Прошлы час
м. пераарфава́ў пераарфава́лі
ж. пераарфава́ла
н. пераарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. пераарфу́й пераарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераарфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераарфава́ць сов. (веялкой) переве́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

1. Праарфаваць яшчэ раз. Пераарфаваць насенне перад сяўбою.

2. Сарфаваць усё, многае. Пераарфаваць усё збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераарфава́ны переве́янный; см. пераарфава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераарфо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераарфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераарфава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераарфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переве́ять сов. (машиной) пераарфава́ць; (ручным способом) пераве́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)