пераабучы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераабучу́ся |
пераабу́чымся |
| 2-я ас. |
пераабу́чышся |
пераабу́чыцеся |
| 3-я ас. |
пераабу́чыцца |
пераабу́чацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пераабучы́ўся |
пераабучы́ліся |
| ж. |
пераабучы́лася |
| н. |
пераабучы́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пераабучы́ся |
пераабучы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пераабучы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пераабучы́цца сов. переобучи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераабучы́цца, ‑абучуся, ‑абучышся, ‑абучыцца; зак.
Абучыцца нанава, чаму‑н. іншаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераабучэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераабучаць — пераабучыць і пераабучацца — пераабучыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераабуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да пераабучыцца.
2. Зал. да пераабучаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)