пераабу́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е; -у́ты; зак.

1. каго-што. Абуць у іншы абутак.

П. дзяцей у сухое.

П. ногі.

2. што. Змяніць абутак, абуць іначай.

П. боты.

|| незак. пераабува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. пераабу́цца, -у́юся, -у́ешся, -у́ецца; незак. пераабува́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. пераабува́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераабу́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераабу́ю пераабу́ем
2-я ас. пераабу́еш пераабу́еце
3-я ас. пераабу́е пераабу́юць
Прошлы час
м. пераабу́ў пераабу́лі
ж. пераабу́ла
н. пераабу́ла
Загадны лад
2-я ас. пераабу́й пераабу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераабу́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераабу́ць сов. переобу́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераабу́ць, ‑абую, ‑абуеш, ‑абуе; зак., што.

Змяніць абутак, абуць іначай. Пераабуць боты. Пераабуць правую нагу. // каго. Абуць у іншы абутак. Пераабуць дзяцей у сухое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переобу́ть сов. пераабу́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераабува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераабуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабу́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераабуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабува́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераабуваць — пераабуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)