пе́плум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пе́плум пе́плумы
Р. пе́плума пе́плумаў
Д. пе́плуму пе́плумам
В. пе́плум пе́плумы
Т. пе́плумам пе́плумамі
М. пе́плуме пе́плумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́плум м., ист. пе́плум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́плум ист. пе́плум, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́плум, ‑а, м.

Верхняя адзежа старажытных грачанак і рымлянак з лёгкай тканіны ў зборкі, без рукавоў, якая надзявалася на туніку.

[Лац. peplum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́плум

(лац. peplum, ад гр. peplos = пакрывала)

верхняе адзенне старажытных грачанак і рымлянак з лёгкай тканіны ў зборку, якое надзявалася на туніку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)