пеньюа́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пеньюа́р |
пеньюа́ры |
| Р. |
пеньюа́ра |
пеньюа́раў |
| Д. |
пеньюа́ру |
пеньюа́рам |
| В. |
пеньюа́р |
пеньюа́ры |
| Т. |
пеньюа́рам |
пеньюа́рамі |
| М. |
пеньюа́ры |
пеньюа́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пеньюа́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У цырульнях: накідка з тканіны, якой накрываюць плечы кліентаў пры стрыжцы (спец.).
2. Лёгкі жаночы ранішні капот².
|| прым. пеньюа́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пеньюа́р пеньюа́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пеньюа́р, ‑а, м.
1. Ранішняе жаночае адзенне з лёгкай тканіны.
2. Белая накідка, якою накрываюць плечы кліентаў у цырульні пры стрыжцы.
[Фр. peignoir.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пеньюа́р м
1. (адзенне) Mórgenrock m -(e)s, -röcke, Mórgenkleid n -(e)s, -er;
2. (накідка ў цырульні) Frisíerumhang m -(e)s, -hänge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пеньюа́р
(фр. peignoir)
ранішняе жаночае адзенне з лёгкай тканіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
negligee [ˈneglɪʒeɪ] n. пеньюа́р
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Mórgenrock
m -(e)s, -röcke хала́т; пеньюа́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)