пентатло́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пентатло́н пентатло́ны
Р. пентатло́на пентатло́наў
Д. пентатло́ну пентатло́нам
В. пентатло́н пентатло́ны
Т. пентатло́нам пентатло́намі
М. пентатло́не пентатло́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пентатло́н м. спарт. Fünfkampf m -(e)s, -kämpfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пентатло́н

(гр. pentathlon, ад pente = пяць + athlon = змаганне, барацьба)

старажытнагрэчаскае пяцібор’е (бег, скачкі, кіданне дыска, кіданне кап’я, барацьба), што было абавязковым элементам алімпійскіх гульняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Fünfkampf

m -(e)s спарт. пяцібо́р’е, пентатло́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)