Пе́нта

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пе́нта
Р. Пе́нты
Д. Пе́нце
В. Пе́нту
Т. Пе́нтай
Пе́нтаю
М. Пе́нце

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пента... 8/375

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пента-

(гр. pente = пяць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «пяць».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентахо́рд

(ад пента- + -хорд)

пяціступенны гукарад у межах квінты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентакры́нус

(ад пента- + гр. krinos = лілія)

сядзячая сцябельчатая лічынкавая стадыя марской ліліі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пента́эдр

(ад пента- + -эдр)

пяціграннік, напр. піраміда, у аснове якой ляжыць чатырохвугольнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентасты́ль

(ад пента- + гр. stylos = слуп, калона)

старажытнагрэчаскі храм з пяццю калонамі на фасадзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентато́ніка

(ад пента- + тоніка)

муз. гукавая сістэма, якая ўключае пяць гукаў рознай вышыні ў межах актавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентагры́д

(ад пента- + англ. grid = сетка)

электронная лямпа, якая мае 7 электродаў. анод, катод і 5 сетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пентало́гія

(ад пента- + -логія)

літаратурны твор, які складаецца з пяці адносна самастойных твораў, звязаных паміж сабой логікай развіцця ідэі, пераемнасцю сюжэтных ліній, агульнасцю кампазіцыйнай будовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)