Пе́ндарка (пе́ндарко) ’божая кароўка’ (ст.-дар., ЖНС). З педарка (гл.), у якім ‑д‑ пад уплывам паралельнай формы: петаркафедарка; другасная назалізацыя, параўн. пе́дуркасе́дурка, сэ́ндаркапе́ндарка (Жыв. св., 83–85).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́нцік, пе́ньцік ’божая кароўка’ (ТС). Параўн. пе́ндарка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)