пелето́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пелето́н
Р. пелето́ну
Д. пелето́ну
В. пелето́н
Т. пелето́нам
М. пелето́не

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пелето́н, ‑а, м.

Спец. Каравая спартсменаў-веласіпедыстаў, якія прымаюць удзел у веласіпедных гонках.

[Фр. peloton — караван.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пелето́н

(фр. peloton = група)

караван спартсменаў, якія прымаюць удзел у веласіпедных гонках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)