пеленгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак., што (спец.).

Вызначаць пеленг чаго-н.

П. радыёстанцыю.

|| зак. запеленгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны.

|| наз. пеленгава́нне, -я, н. і пеленга́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пеленгава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пеленгу́ю пеленгу́ем
2-я ас. пеленгу́еш пеленгу́еце
3-я ас. пеленгу́е пеленгу́юць
Прошлы час
м. пеленгава́ў пеленгава́лі
ж. пеленгава́ла
н. пеленгава́ла
Загадны лад
2-я ас. пеленгу́й пеленгу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пеленгу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пеленгава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пеленгу́ю пеленгу́ем
2-я ас. пеленгу́еш пеленгу́еце
3-я ас. пеленгу́е пеленгу́юць
Прошлы час
м. пеленгава́ў пеленгава́лі
ж. пеленгава́ла
н. пеленгава́ла
Загадны лад
2-я ас. пеленгу́й пеленгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пеленгава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пеленгава́ць сов. и несов., спец. пеленгова́ть, пеленги́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пеленгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак., каго-што.

Спец. Вызначаць пеленг або месца, дзе знаходзіцца які‑н. прадмет, аб’ект. Пеленгаваць радыёстанцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеленгава́ць спец. péilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пеленгава́ць

(ад пеленг)

1) вызначаць пеленг 1;

2) вызначаць месца, дзе знаходзіцца які-н. прадмет, аб’ект, пры дапамозе пеленгатара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пеленгава́ць ’выхоўваць, песціць, мілаваць’ (Нас.), ’даглядаць, клапаціцца’ (Сцяшк. Сл.), пелянґава́ць ’даглядаць’ (шальч., Сл. ПЗБ), пеле́гаваць ’выхоўваць, няньчыць, песціць; біць’ (Растарг.). З польск. pelęgnować, pielęgować, pielegować ’даглядаць, песціць’, ’клапаціцца’, якое з ням. pflegen (в.-ням. phlëgan) ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запеленгава́ць гл. пеленгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пеленгова́ть сов., несов. пеленгава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)