пейзажы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Мастак, які малюе пейзажы.

|| ж. пейзажы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пейзажы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пейзажы́ст пейзажы́сты
Р. пейзажы́ста пейзажы́стаў
Д. пейзажы́сту пейзажы́стам
В. пейзажы́ста пейзажы́стаў
Т. пейзажы́стам пейзажы́стамі
М. пейзажы́сце пейзажы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пейзажы́ст м. пейзажи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пейзажы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак — майстар пейзажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пейзажы́ст

(фр. paysagiste)

мастак у жанры пейзажа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пейзажи́ст пейзажы́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пейзажы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да пейзажыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pejzażysta

ж. пейзажыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lándschafter

m -s, - (маста́к-)пейзажы́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

painter [ˈpeɪntə] n.

1. маста́к, жывапі́сец;

a land scape/portrait painter маста́к-пейзажы́ст/маста́к-партрэты́ст

2. маля́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)