педфа́кавец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
педфа́кавец |
педфа́каўцы |
| Р. |
педфа́каўца |
педфа́каўцаў |
| Д. |
педфа́каўцу |
педфа́каўцам |
| В. |
педфа́каўца |
педфа́каўцаў |
| Т. |
педфа́каўцам |
педфа́каўцамі |
| М. |
педфа́каўцу |
педфа́каўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
педфа́кавец, -каўца м. уча́щийся педфа́ка, педфа́ковец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
педфа́ковец (студе́нт педагоги́ческого факульте́та) педфа́кавец, -каўца м. (студэ́нт педагагі́чнага факультэ́та).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)