певу́н разг. пяю́н, род. пеюна́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяю́н (род. пеюна́) м., разг. певу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяву́н (род. певуна́) м.

1. разг. (любитель петь) певу́н;

2. обл. пету́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́сельник

1. (певец) уст., обл. спява́к, род. спевака́ м.;

2. (певун) прост. пяву́н, род. певуна́ м.;

3. (автор песен) уст. пе́сеннік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́сенник

1. (певец) спява́к, род. спевака́ м.;

2. (певун) пяву́н, род. певуна́ м.;

3. (автор песен) пе́сеннік, -ка м.;

4. (сборник песен) спе́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)