паўтары́ць, -тару́, -то́рыш, -то́рыць; -то́раны; зак., што.

1. Сказаць або зрабіць яшчэ раз.

П. сказанае.

П. паездку.

2. Аднавіць у памяці вядомае, завучанае.

П. урок.

|| незак. паўтара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паўтарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўтару́ паўто́рым
2-я ас. паўто́рыш паўто́рыце
3-я ас. паўто́рыць паўто́раць
Прошлы час
м. паўтары́ў паўтары́лі
ж. паўтары́ла
н. паўтары́ла
Загадны лад
2-я ас. паўтары́ паўтары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паўтары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўтары́ць сов. повтори́ть;

п. ска́занае — повтори́ть ска́занное;

п. уро́к — повтори́ть уро́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтары́ць, ‑тару, ‑торыш, ‑торыць; зак., што.

1. Сказаць або зрабіць яшчэ раз тое ж самае. Паўтарыць просьбу. Паўтарыць загад. Паўтарыць паездку. □ — Цётка, чаго вы? — Старая прыціхла.. — Цётка, што з вамі? — паўтарыў .. [начлежнік] пытанне. Брыль. // Перадаць якія‑н. гукі (пра рэха, водгук і пад.). І толькі паўтарылі лозы Перадвясельнай песні гук, Як дзесь аклікнуўся з пагрозай Чырванабровы цецярук. Танк. // Аднавіць яшчэ раз у памяці раней завучанае. Заўтра экзамены, але ўсё, што трэба, Лёдзя і Кіра паўтарылі. Карпаў.

2. Поўнасцю ўзнавіць што‑н. Кожны крок наш легенда паўторыць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўтара́ць, паўтары́ць wiederhólen vt;

паўтарыце Ва́ша пыта́нне! wiederhólen Sie Íhre Fráge!;

ён паўтарыў свае́ сло́вы не́калькі разо́ў er wiederhólte séine Wórte éinige Mále; náchsprechen* vt (за кім-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

повтори́ть сов. паўтары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтара́ць несов. повторя́ть; см. паўтары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўто́раны повто́ренный, повторённый; см. паўтары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біс, выкл.

Выгук у тэатры, на канцэрце і пад., які выражае просьбу публікі паўтарыць выкананы нумар.

На біс праспяваць арыю Ленскага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтарэ́нне, -я, н.

1. гл. паўтарыцца, паўтарыць.

2. мн. -і, -яў. Месца, з’ява, што паўтараюцца ў чым-н.

У рамане сустракаюцца паўтарэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)