паўста́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўста́нскі |
паўста́нская |
паўста́нскае |
паўста́нскія |
| Р. |
паўста́нскага |
паўста́нскай паўста́нскае |
паўста́нскага |
паўста́нскіх |
| Д. |
паўста́нскаму |
паўста́нскай |
паўста́нскаму |
паўста́нскім |
| В. |
паўста́нскі (неадуш.) паўста́нскага (адуш.) |
паўста́нскую |
паўста́нскае |
паўста́нскія (неадуш.) паўста́нскіх (адуш.) |
| Т. |
паўста́нскім |
паўста́нскай паўста́нскаю |
паўста́нскім |
паўста́нскімі |
| М. |
паўста́нскім |
паўста́нскай |
паўста́нскім |
паўста́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Чарнаруцкі паўстанскі атрад 1/243
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Віленскі паўстанскі цэнтр, гл. Літоўскі правінцыяльны камітэт
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Віленскі цэнтральны паўстанскі камітэт (паўстанне 1830—31) 8/349; 12/107
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
гайдама́ччына, ‑ы, ж.
Паўстанскі рух на Правабярэжнай Украіне і поўдні Беларусі супраць польска-шляхецкага прыгнёту ў 18 ст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мігатлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мігаціць. Па небе рассыпаліся мігатлівыя светлякі зорак. Васілёнак. У пракураным пакоі пры святле мігатлівай газоўкі засядае паўстанскі камітэт. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rebellious
[rɪˈbeljəs]
adj.
1) непаслухмя́ны, непако́рны
2) бунта́рны, бунта́рскі; паўста́нскі, паўста́нчы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)