паўсве́ту

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паўсве́ту - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўсве́ту

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Р. паўсве́ту

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўсве́ту полми́ра, полсве́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўсве́ту, м.

Палавіна свету. Штогод аж з цэлага паўсвету, З глушы і не з глушы, З’язджаліся ў сяло на лета Мае таварышы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсве́ту м. hálbe Welt [Érdkugel]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўсве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паўсве́т
Р. паўсве́ту
Д. паўсве́ту
В. паўсве́т
Т. паўсве́там
М. паўсве́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

полми́ра паўсве́ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полсве́та паўсве́ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́змеж, ‑ы, ж.

Бязмежная прастора, бязмежжа. Апалена сонцам кавыльная безмеж, Паўсвету — не меней у стэпе размесціш. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́летаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Лётаючы, пабыць у многіх мясцінах. Паўсвету вылетаў.

2. Выбегаць, абабегаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)