паўро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўро́тны паўро́тная паўро́тнае паўро́тныя
Р. паўро́тнага паўро́тнай
паўро́тнае		 паўро́тнага паўро́тных
Д. паўро́тнаму паўро́тнай паўро́тнаму паўро́тным
В. паўро́тны (неадуш.)
паўро́тнага (адуш.)		 паўро́тную паўро́тнае паўро́тныя (неадуш.)
паўро́тных (адуш.)
Т. паўро́тным паўро́тнай
паўро́тнаю		 паўро́тным паўро́тнымі
М. паўро́тным паўро́тнай паўро́тным паўро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўро́тны воен. полуро́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўро́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўроты. Паўротны камандзір. // у знач. наз. паўро́тны, ‑ага, м. Камандзір паўроты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полуро́тный паўро́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)