паўпіха́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паўпіха́ю |
паўпіха́ем |
| 2-я ас. |
паўпіха́еш |
паўпіха́еце |
| 3-я ас. |
паўпіха́е |
паўпіха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паўпіха́ў |
паўпіха́лі |
| ж. |
паўпіха́ла |
| н. |
паўпіха́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паўпіха́й |
паўпіха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паўпіха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўпіха́ць сов., разг.
1. (о многом) впихну́ть; впиха́ть; су́нуть, засу́нуть;
2. (заставить войти — многих) втолкну́ть, впихну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Увапхнуць, упіхнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Паўпіхаць рэчы ў чамадан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўпі́хваць сов., см. паўпіха́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
втолка́ть сов., разг. паўпіха́ць, паўпі́хваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упиха́ть сов., разг. упха́ць, мног. паўпіха́ць, паўпі́хваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
впиха́ть сов., прост. упхну́ць, увапхну́ць, мног. паўпіха́ць, паўпі́хваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
впихну́ть сов., разг. упхну́ць, увапхну́ць, мног. паўпіха́ць, паўпі́хваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
втолкну́ть сов. упхну́ць, упіхну́ць, увапхну́ць, мног. паўпіха́ць, паўпі́хваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўпі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і паўпіхаць. Іх, [раненых], чалавек пятнаццаць, схапілі з ложкаў яшчэ ў акрываўленых, закарэлых бінтах і паўпіхвалі ў крыты фургон-грузавік. Кухараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)