паўпрага́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паўпрага́ю |
паўпрага́ем |
| 2-я ас. |
паўпрага́еш |
паўпрага́еце |
| 3-я ас. |
паўпрага́е |
паўпрага́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паўпрага́ў |
паўпрага́лі |
| ж. |
паўпрага́ла |
| н. |
паўпрага́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паўпрага́й |
паўпрага́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паўпрага́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўпрага́ць сов. (о многих) впрячь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўпрага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм. Упрэгчы ўсіх, многіх. Паўпрагаць коней у сані.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўпрага́ць разм. éin- [án-, vór-]spannen vt, ánschirren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
паўпрага́ны впряжённый; см. паўпрага́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
впрячь сов. упрэ́гчы, мног. паўпрага́ць, запрэ́гчы, мног. пазапрага́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)