паўнаво́дны, -ая, -ае.

З высокім ўзроўнем вады.

Паўнаводныя рэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўнаво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнаво́дны паўнаво́дная паўнаво́днае паўнаво́дныя
Р. паўнаво́днага паўнаво́днай
паўнаво́днае		 паўнаво́днага паўнаво́дных
Д. паўнаво́днаму паўнаво́днай паўнаво́днаму паўнаво́дным
В. паўнаво́дны (неадуш.)
паўнаво́днага (адуш.)		 паўнаво́дную паўнаво́днае паўнаво́дныя (неадуш.)
паўнаво́дных (адуш.)
Т. паўнаво́дным паўнаво́днай
паўнаво́днаю		 паўнаво́дным паўнаво́днымі
М. паўнаво́дным паўнаво́днай паўнаво́дным паўнаво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўнаво́дны полново́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўнаво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокі ўзровень вады (пра раку, возера і пад.). За скверам, далей, плыла паўнаводная Вілія. Арабей. Дзесяткі паўнаводных і глыбокіх рэк выцякалі з топкай лясной багны. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўнаво́дны wásserreich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

полново́дный паўнаво́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мнагаво́дны, -ая, -ае.

1. Паўнаводны (пра рэкі, вадаёмы).

Мнагаводныя рэкі Сібіры.

2. Багаты вадой; які добра арашаецца.

М. край.

|| наз. мнагаво́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глыбакаво́дны, -ая, -ае.

1. Паўнаводны, глыбокі, па якім могуць хадзіць судны.

Глыбакаводная рака.

2. Які жыве або знаходзіцца на глыбіні ў вадзе.

Глыбакаводная фаўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wásserreich

a паўнаво́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мнагаво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае многа вады; паўнаводны (пра рэкі, вадаёмы). Быстры мнагаводны Нёман не захапляў доктара-рыбалова. Васілевіч.

2. Багаты вадой, вільгаццю; які добра арашаецца. Мнагаводны край.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)