паўмо́рга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паўмо́рга
Р. паўмо́рга
Д. паўмо́ргу
В. паўмо́рга
Т. паўмо́ргам
М. паўмо́ргу

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўмо́рга, м.

Былая мера зямлі, роўная палавіне морга. Уся гаспадарка Яўмена складалася з паўморга пясчаніку, на якім «раслі» хіба толькі камяні. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)