паўлі́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўлі́навы паўлі́навая паўлі́навае паўлі́навыя
Р. паўлі́навага паўлі́навай
паўлі́навае		 паўлі́навага паўлі́навых
Д. паўлі́наваму паўлі́навай паўлі́наваму паўлі́навым
В. паўлі́навы (неадуш.)
паўлі́навага (адуш.)		 паўлі́навую паўлі́навае паўлі́навыя (неадуш.)
паўлі́навых (адуш.)
Т. паўлі́навым паўлі́навай
паўлі́наваю		 паўлі́навым паўлі́навымі
М. паўлі́навым паўлі́навай паўлі́навым паўлі́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паўлі́навы павли́ний;

○ ~ва во́ка — павли́ний глаз;

◊ варо́на ў паўлі́навым пе́р’і — воро́на в павли́ньих пе́рьях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўлі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўліна, належыць яму. Паўлінавае пяро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўлі́навы Pfáuen-;

◊ варо́на ў паўлі́навым пер’і mit frémden Fédern geschmückt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўлі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Птушка сямейства фазанавых са стракатым апярэннем надхвосця ў самцоў.

|| прым. паўлі́навы, -ая, -ае.

Варона ў паўлінавым пер’і (перан.: пра чалавека, які лічыць сябе больш важным, чым ёсць на самай справе; іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pawi

паўлінавы, павіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

павли́ний па́він, паўлі́навы;

павли́ний глаз па́віна (паўлі́нава) во́ка;

◊

воро́на в павли́ньих пе́рьях варо́на ў па́віным (паўлі́навым) пе́р’і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)