Сан-Па́ўлу

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Сан-Па́ўлу
Р. Сан-Па́ўлу
Д. Сан-Па́ўлу
В. Сан-Па́ўлу
Т. Сан-Па́ўлу
М. Сан-Па́ўлу

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сан-Паўлу (г.) 9/356

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Паўлу-Афонсу

т. 12, с. 209

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сан-Паўлу

т. 14, с. 158

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сан-Па́ўлу нескл. м. São Paulo [sãʊ´paʊlu] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Па́вал

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Па́вал Па́ўлы
Р. Па́ўла Па́ўлаў
Д. Па́ўлу Па́ўлам
В. Па́ўла Па́ўлаў
Т. Па́ўлам Па́ўламі
М. Па́ўле Па́ўлах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Па́вел

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Па́вел Па́ўлы
Р. Па́ўла Па́ўлаў
Д. Па́ўлу Па́ўлам
В. Па́ўла Па́ўлаў
Т. Па́ўлам Па́ўламі
М. Па́ўле Па́ўлах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сан-Па́улу г. Сан-Па́ўлу нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

São Paulo

[,saʊmˈpaʊloʊ]

г. Сан-Па́ўлу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адха́яцца, ‑аецца; зак.

Разм. Выбавіцца з хваробы; ачуняць, акрыяць. Дык цяпер раптам страшна стала дзядзьку Паўлу; зноў тая немач вярнулася, ад якой ледзьве адхаяўся! Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)